Van NL IGF correspondent Wout de Natris.
Binnen de werkgroep die werkt aan de lange termijn en de strategie van het IGF praat men nu reeds over de WSIS +20. WSIS staat voor de World Summit on the Information Society. Op deze high-level conferentie, die plaatsvond in 2003 en 2005, is, naast vele andere zaken, het IGF opgericht. Artikel 72 omschrijft de taken en limitaties van het IGF.
De WSIS +20 is belangrijk. Hier wordt het advies voorbereid op basis waarvan de Algemene Vergadering van de V.N. in 2025 besluit of het IGF doorgaat. De discussie binnen de ITU, over wie “de macht” heeft over het internet, is ook hier van direct belang. Immers, als de ITU de regels gaat bepalen, vervalt de noodzaak tot Internet Governance. Besluiten worden dan genomen tussen staten.
Een verlenging voor het IGF gaat een derde verlenging betekenen, na 2010 voor vijf jaar en 2015 voor 10 jaar. Een verlenging is in het huidige tijdsgewricht niet zo maar voor de hand liggend. De MAG werkgroep streeft ernaar om het IGF positief in het daglicht te stellen. . Dit wil het bewerkstelligen door het belang van het IGF helder te presenteren. Hiervoor moet een document worden opgesteld en, jaarlijks, een workshop georganiseerd worden op de WSIS bijeenkomst die de ITU ieder voorjaar organiseert in Genève.
Enerzijds is dit belangrijk, want als ik iets heb gemerkt in de afgelopen jaren: het IGF is enorm slecht in het delen van haar successen. Dit heeft ook met de organisatievorm te maken. Men is altijd gericht op het organiseren van het volgende event en kijkt maar moeizaam terug. Het past ook niet goed in het mandaat van bijvoorbeeld de MAG dat bestaat om de volgende bijeenkomst te organiseren en daarvoor de thema’s te selecteren. Anderzijds, moeten de werkgroepleden zich realiseren voor wie men dit schrijft en organiseert. Het moet juist breder dan voor de eigen achterban zijn. Hieruit volgt dat het IGF nauwere banden met overheden, bedrijfsleven en internet wereld zal moeten opbouwen. Zij zijn de partijen die met de grote vraagstukken worden geconfronteerd, wellicht zelfs worstelen. Samen kunnen zij binnen de IGF-context zoeken naar gezamenlijke oplossingen voor internet governance problemen en deze gezamenlijk erkennen en uitvoeren. Wat zal moeten uitkristalliseren is of het Leadership Panel hier een leidende rol in kan, mag of wil nemen, evenals de Tech Envoy.
Naar mijn mening zijn drie dingen van belang. De eerste is het aandragen van argumenten waarmee landen die nu tussen de twee wereldbeelden inzake internet governance inhangen naar de westerse kant getrokken worden. Niet zo zeer met ‘what’s in it for them’, maar het actief achterhalen wat hun belangen zijn. Ten tweede nu al serieus nadenken over wat de successen van het IGF zijn. Het IGF is notoir slecht in het herkennen en vieren van successen, laat staan ze breed uitdragen. Dit wordt onderstreept door het feit dat binnen de formele IGF gremia enorm wordt geworsteld met de uitkomsten vanuit het informele deel, de Dynamic Coalitions. Daar komen potentiële beleidsaanbevelingen en guidelines vandaan, waar het IGF weinig tot niets mee doet. Dit zal moeten veranderen, wil het IGF uitgroeien tot waar het potentieel toe instaat is. Ten derde moet de door de S.G. gewenste rol als policy incubator snel van de grond komen. De discussie hierover is nog niet serieus genoeg opgestart en behoeft serieuze handen en voeten. Deze combinatie succesvol uitvoeren, maakt een verlenging zeer waarschijnlijk. Zie opnieuw de mogelijke, maar nog onbekende rol van het Panel en de Tech Envoy.
De geschiedenis van de WSIS leest u op Wikipedia.
