Foto: Moon Saris
Laura van Dolron is dit jaar writer in residence bij het ECP Jaarfestival. Zij creëerde haar eigen genre: stand-up philosophy. Samen met het publiek zoekt zij naar wat mooi is en wat beter kan. Op de slotdag maakt zij op basis van wat er gezegd wordt – of juist niet – op basis van wat zij hoort en voelt en ziet een poëtisch theaterconcert, speciaal op maat. Samen met componist theatermaker Wilko Sterken en componist muzikant Frank van Kasteren maakt zij in een dag een voorstelling waarin ze de anderhalve meter met gemakt overbrugt, in een zoektocht die hoop en troost vindt. Zij vertalen en musiceren datgene wat ze zien die dag en zorgen dat u thuis achter uw laptop voelt hoe het was in de Fokker Terminal. Wat er gebeurde, wat er misging hoe we probeerden in deze rare tijd door te gaan met wat we altijd al deden…en hoe dat niet lukt. En hoe veel moois dat oplevert soms.
Afgelopen jaren trekt Van Dolron als action writer de wereld in om terplekke live columns te schrijven, zonder voorbedachte rade, recht uit het hart. Live schrijvend op het podium tijdens debatten, symposia, festivals of kerkdiensten zoekt ze naar verbanden, ontregeling, ontroering en kwetsbaarheid. In de directheid van het moment schrijft ze live een humoristisch, poëtisch of een kwetsbaar stuk dat zij als slotwoord van de bijeenkomst voorleest. Ze reflecteert live op wat zij ziet en vangt het evenement in slimme en grappige taal. Ze verleidt het publiek tot een nieuwe zienswijze op wat daar net is gebeurd.
Een echte ‘Van Dolron’-livecolumn is altijd louterend. Ze stelt rake levensvragen waardoor je met liefdevolle hand gedwongen wordt op jezelf en de wereld om jou heen te reflecteren. Van Dolron won onder andere de Charlotte Köhlerprijs en de BNG Nieuwe Theatermakersprijs (2007), de Eric Vos Prijs (2008) en de Guido de Moorprijs (2012).
Concept: Laura van Dolron
Spel, muziek & uitvoering: Laura van Dolron, Willem de Wolf, Frank van Kasteren & Wilko Sterke